تمدن‌های هوشمند فرازمینی پیام‌های ناسا را شنود می‌کنند؟
تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۳۶۰۴۵
ایتنا - پنج ستاره‌ای که دانشمندان انتظار دارند تا پایان این قرن پاسخی احتمالی از آنها دریافت کنند، در فاصله ۵۰ سال نوری از زمین قرار دارند.
یک مطالعه جدید نشان داده است که یک تمدن بیگانه فرازمینی احتمالا می‌تواند پیام‌های مخابره شده از زمین را ظرف ۱۰۰ سال آینده شنود کند.
احتمال اینکه یک تمدن پیشرفته بیگانه، پیام‌های مخابره شده شبکه اعماق فضای ناسا (DSN) به یکی از کاوشگرهای اکتشاف فضایی این سازمان را شنود کند، در پژوهشی منتظر داوری همتا، موردبررسی قرار گرفت و به شکل نسخه پیش از چاپ در آرشیو تارنمای «آرکایو» به‌صورت دسترسی باز منتشر شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیبپندنت، این فضاپیماها شامل «وویجر ۱»، «وویجر ۲»، «پایونیر ۱۰»، «پایونیر ۱۱» و «نیوهورایزنز» می‌شوند.
دانشمندان امیدوار بودند که بر‌اساس یک مقاله قبلی که در آن ستارگان خارج از منظومه شمسی موردمطالعه قرار گرفته بود، ستارگانی که این کاوشگرها -به‌جز «نیوهورایزنز»- طی چند میلیون سال آینده از کنار آنها گذر خواهند کرد، شرح و بسط دهند.
بنابراین پژوهشگران این تجزیه‌وتحلیل را گسترش دادند تا مشخص کنند که کدام‌یک از ستارگان خارج از منظومه شمسی در معرض سیگنال پیام‌های مخابره شده از زمین - که با سرعت نور به سوی این فضاپیماهای میان‌ستاره‌ای حرکت می‌کنند- قرار می‌گیرند.
آنها در این پژوهش، ماهیت و ویژگی‌های این ستارگان، فاصله آنها از زمین و همچنین سالی که احتمالا سیگنال‌های ارسالی با آنها برخورد خواهند کرد و سالی که انتظار بازگشت این پیام‌های ارسالی را خواهیم داشت، فهرست کردند.
این مطالعه یادآور شد که سیارات پیرامون این ستارگان نیز در معرض پیام‌های ارسالی فضاپیما قرار خواهند گرفت.
بر این اساس، سپس دانشمندان سالی را تخمین زدند که تمدن‌های بیگانه بالقوه هوشمند پیرامون این ستارگان، احتمالا می‌توانند این پیام‌های مخابره شده از زمین را شنود کنند و اینکه، به شرط آن‌که آنها فورا پاسخ دهند، چه زمانی ممکن است پاسخی بشنویم.
تعداد کل چنین ستارگانی که دانشمندان شناسایی کردند تا سال ۲۱۰۰ با نرخ بسیار پایین، زیاد شد و پس از آن با سرعت فزاینده‌ای افزایش یافت.
محققان در این مقاله توضیح دادند: «این نشان می‌دهد که بیشتر ستارگانی که در معرض سیگنال‌ها قرار می‌گیرند، در فواصل نسبتا زیادی از زمین قرار دارند، زیرا رسیدن پیام‌های مخابره شده شبکه اعماق فضای ناسا به آنها بیشتر طول می‌کشد. این افزایش در تعداد ستارگانی که سیگنال‌ها با گذشت زمان با آنها برخورد می‌کنند، با حجم فزاینده‌ای که پیام‌های مخابره‌شده در طول زمان پوشش می‌دهند، مطابقت دارد.»
ریلی دریک، یکی از نویسندگان این مقاله، به «یونیورسیتی تودی» گفت: «نتایج ما درمجموع شامل پنج ستاره است که می‌توانیم در قرن بیست‌و‌یکم انتظار بازگشت پاسخ از آنها را داشته باشیم و کل هفت ستاره‌ای را که می‌توانیم طی ۱۰۰ سال آینده منتظر بازگشت پیام مخابره شده از آنها باشیم».
پنج ستاره‌ای که دانشمندان انتظار دارند تا پایان این قرن پاسخی احتمالی از آنها دریافت کنند، در فاصله ۵۰ سال نوری از زمین قرار دارند و دو ستاره دیگر که احتمالا در ۱۰۰ سال آینده پاسخی از آنها وجود خواهد داشت، در فاصله ۷۳ سال نوری از سیاره ما قرار دارند.
محققان بر این باورند که یافته‌های جدید به توانایی اخیر اخترشناسان برای جست‌وجوی نشانه‌های استفاده از فناوری یا تکنوسفر در پیرامون سیارات خارج از منظومه شمسی، می‌افزاید.
دانشمندان در این مقاله نوشتند: «در اولویت‌بندی ستارگان در آسمان برای جست‌وجوی ردپاهای فناوری، ما فهرستی از اهدافی را ارائه می‌دهیم که پیام‌های مخابره شده‌ای از شبکه اعماق فضای ناسا -که اهداف آنها فضاپیماهای میان‌ستاره‌ای خودمان بود- دریافت می‌کنند یا خواهند کرد.».
آنها گفتند این فهرست از ستارگان که در این مقاله گسترش یافته است، دریچه‌ای برای بررسی‌های بیشتر به‌منظور برنامه‌ریزی رصد‌‌هایشان فراهم می‌کند.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: تمدن های هوشمند ناسا فضا فرازمینی پیام های مخابره شده مخابره شده قرار دارند سال آینده ستاره ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۳۶۰۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد
بادبان‌های خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتی‌ها یکی از کارآمدترین راه‌ها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.
به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکت‌لب(RocketLab) سامانه بادبان خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.
«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محموله‌ای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.
هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبان‌های خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.
موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسان‌ها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سال‌ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.
می‌توان گفت که توسعه موشک‌ها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینی‌ها و مغول‌ها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشک‌های پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبان‌های خورشیدی را داریم.
بادبان‌های خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده می‌کنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که می‌توان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.
ما باید تا قرن بیستم صبر می‌کردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبان‌های خورشیدی را تعریف کند.
سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیاره‌ای در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریت‌هایی با استفاده از بادبان‌های خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.
درک مفهوم بادبان‌های خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبان‌ها به گونه‌ای زاویه می‌گیرند که فوتون‌ها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتون‌ها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو می‌برند.
البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتون‌های زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبان‌های خورشیدی را توسط نور خورشید آسان‌تر می‌کند، اما اندازه بادبان‌ها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی می‌کنند، محدود شده است.
به بیان ساده‌تر، بادبان‌های خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار می‌کنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار می‌برند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتی‌های دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.
ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده می‌کند.
این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سخت‌تر و در عین حال سبک‌تر برای طرح‌های ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.
اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.
گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایت‌سیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیاره‌ای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شده‌اند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.
ناسا می‌گوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»